7 Van Nature Voorkomende Psychedelica

Dankzij menselijke vernuftigheid zijn talloze psychedelische chemicaliën gesynthetiseerd. Tegen Moeder Natuur kan echter niemand op. Psychedelische moleculen vinden we in veel levensvormen op bijna elk continent. Lees hier alles over 7 natuurlijke psychedelica.

Psychedelische drugs zijn onder te verdelen in twee hoofdcategorieën. Allereerst zijn er stoffen die van nature voorkomen in verschillende planten, schimmels en dieren. Dan zijn er nog door de mens gemaakte psychedelica, zij het in een lab of ergens in een kelder. Moleculen uit beide categorieën lanceren de geest op een visionaire manier, maar veel gebruikers prefereren natuurlijke middelen.

Ongeacht je voorkeur, voorziet Moeder Natuur ons van een serieuze hoeveelheid psychedelische stoffen. Sommige behoren daarbij tot de krachtigste hallucinogenen op aarde. Hier zijn 7 natuurlijke psychedelica, die je meenemen op een trippy avontuur.

PADDO'S EN TRUFFELS

Psilocybine "magic mushrooms" of paddo's en truffels behoren tot de ultieme, natuurlijke psychedelica. Hieronder vallen verschillende soorten paddenstoelen die over de hele wereld voorkomen, van de pittoreske graslanden in Engeland tot de Afrikaanse savanne. Deze hallucinogene schimmels gebruikt men al duizenden jaren. Sommige mensen stellen zelfs dat ze hebben bijgedragen aan de razendsnelle uitbreiding van de menselijke hersenen tijdens de evolutionaire sprong van hominidae naar de mens. Deze theorie is vergezocht, maar absoluut interessant.

Al deze soorten bevatten variërende hoeveelheden psilocybine. Na inname, vindt daarbij een bepaald proces plaats. Dit noemen we defosforylering, waarbij psilocybine verandert in het actieve molecuul psilocine. Psilocine betreedt vervolgens de bloedbaan, waar het 5-6 uur lang in blijft voordat de effecten afnemen. Psilocybine staat bekend als redelijk veilig en niet giftig.

De drug heeft psychedelische effecten door zich te binden aan de serotoninereceptoren in de hersenen en voorkomt de heropname van serotonine. Het molecuul activeert hersenregio's die verband houden met dromen. De effecten bestaan daarbij uit een veranderde waarneming, synesthesie, een veranderde emotionele toestand en veranderde perceptie van tijd.

AYAHUASCA

Ayahuasca is niet één drug; het is een brouwsel van verschillende moleculen. Deze zijn daarbij afkomstig van diverse planten en verwerkt tot een psychoactief goedje. Het belangrijkste ingrediënt is DMT, een krachtig en mysterieus molecuul. Dit is bijna wereldwijd verboden, ondanks dat het menselijk lichaam het zelf aanmaakt.

DMT is afkomstig van de Banisteriopsis caapi, een rank uit de Amazone. De metabolieten in de darm maken orale DMT echter inactief. De toevoeging van de plant Psychotria viridis zorgt daarbij voor MAO-remmers. Deze klasse enzymen voorkomt onmiddellijke metabolisme van het hallucinogeen. Hierdoor overleeft DMT de spijsvertering en doorkruist het de bloed-hersenbarrière. Het resultaat is een krachtige, psychedelische ervaring die ongeveer 12 uur duurt. Gebruikers melden een veranderd bewustzijn, waarin ze afreizen naar andere dimensies en contact maken met bewuste entiteiten.

DMT is ook apart van de ayahuasca-ervaring te consumeren. Gerookte DMT is biobeschikbaar en geeft de gebruiker een wervelende ervaring die slechts 10-20 minuten duurt. De trip duurt dus korter, maar is, naar verluidt, intenser dan ayahuasca.

MESCALINE CACTUSSEN

Diverse cactussen bevatten de psychedelische alkaloïde mescaline. Denk aan de San Pedro, peyote en Peruvian Torch. Het molecuul is in het westen populair geworden dankzij het boek The Doors of Perception, van Aldous Huxley. De inheemse Amerikanen in Mexico gebruiken het echter al ruim 5700 jaar.

Mescaline wekt psychoactieve effecten op door zich te binden aan serotoninereceptoren in de hersenen. Het heeft ook affiniteit met dopaminereceptoren, waarbij het de heropname van dopamine voorkomt. Mescaline cactussen gebruikt men meestal oraal. Een dergelijke cactus is te drogen, tot poeder te verwerken en in capsules te doen. Het is ook mogelijk het poeder toe te voegen aan sap of thee.

De effecten van mescaline komen meestal 45-90 minuten na inname op. De maximale intensiteit is merkbaar na 3 uur. Na ongeveer 8 uur vervagen de effecten. Gebruikers melden visuals met heldere kleuren en uitgesproken patronen, maar ook meer visuele helderheid. Andere effecten zijn euforie, dood van het ego en spirituele doorbraken.

SALVIA DIVINORUM

Salvia divinorum, ook bekend als salie van de waarzeggers, is een lid van de Lamiaceae-familie die welig tiert in de regio Oaxaca in Mexico. Het is te vinden in bossen en tropische, groene wouden. De plant is bestempeld als een van de krachtigste psychedelica op aarde. De bladeren van de soort bevatten opiaat-achtige verbindingen, met name salvinorine A, die hallucinerende effecten hebben.

Salvia heeft een lange gebruiksgeschiedenis onder Mazateekse sjamanen. Ze gebruiken het daarbij voor genezende ceremoniën en consumeren de bladeren oraal, ofwel in thee of door ze te kauwen. Orale inname resulteert in een visionaire ervaring die ongeveer 1 uur duurt. Moderne gebruikers van salvia roken het kruid vaak. Deze consumptiemethode resulteert in een kortere trip van ongeveer 10 minuten. Naar verluidt, is het roken van salvia krachtiger. Gebruikers komen daarbij in een verwarrende en buitenlichamelijke toestand.

LSA

LSA of D-lyserginezuuramide is een van nature voorkomende psychedelische stof. De moleculaire structuur komt daarbij overeen met LSD. We vinden LSA in zaden van de plant Argyreia nervosa (Hawaiiaanse baby woodrose), Ipomoea tricolor (morning glory) en nog wat andere planten. Zoals voor de meeste natuurlijke psychedelica geldt, hebben ook zaadjes met LSA een lange, traditionele gebruiksgeschiedenis, vooral onder Mexicaanse stammen.

LSA-zaden eet men over het algemeen direct of neemt men in als een koudwaterextractie. Ongeacht de methode van toediening, wekken de zaden meestal misselijkheid op. De effecten van LSA komen overeen met die van LSD, maar zijn minder intens. Euforie, verdoving en geometrische visioenen houden ongeveer 6-10 uur aan, afhankelijk van het type geconsumeerde zaden.

BLUE LILY

De wetenschappelijke naam van Blue Lily is Nymphaea caerulea. Deze plant komt voor in gebieden rond de rivier de Nijl in Noord-Afrika. Dit is ook de plaats waar de oude Egyptische beschaving naar grote hoogten steeg. En jawel, de oude Egyptenaren waren welbekend met de psychoactieve effecten van deze waterlelie. De soort is afgebeeld op talloze kunstwerken die zijn opgegraven in de regio.

Blue Lily consumeert men vooral als thee of wijn. Kort na consumptie, ervaren gebruikers sensaties van euforie, verdoving en verbetering van het libido.

BONEN VAN DE YOPO-BOOM

Het betreft hier de zaden van de yopo-boom, een overblijvende soort afkomstig uit het Caribisch gebied en Zuid-Amerika. Verschillende Zuid-Amerikaanse culturen gebruiken deze zaadjes al duizenden jaren. De opgewekte hallucinaties zijn daarbij het best te vergelijken met ayahuasca. Onderzoek suggereert dat men deze bonen na verwerking als snuifsel gebruikte.

Bonen van de yopo-boom bevatten een krachtige combinatie psychedelische verbindingen. Denk aan bufotenine, DMT en 5-MeO-DMT. De effecten van het gesnoven poeder komen na ongeveer 10 minuten op. De piek bereik je daarbij na 30 minuten en de gehele ervaring duurt 2-3 uur, inclusief het na-effect. Misselijkheid en overgeven zijn vrij normaal na orale consumptie van yopo. Braken is echter ook gebruikelijk bij het gebruik ervan als snuifsel. Desondanks wekken deze bonen een visionaire ervaring op die overeenkomt met, maar ook verschilt van andere psychedelica.

Het is nu vast duidelijk dat de natuur diverse psychedelica te bieden heeft. Hierboven hebben we 7 van de bekendste beschreven, maar er bestaan er nog veel meer.