Psilocybine Bevordert De Aanmaak Van Nieuwe Hersencellen

Klinische studies laten het ongelofelijke potentieel zien van psilocybine als behandeling van een aantal psychologische aandoeningen. Vergelijkbare tests suggereren ook dat het stofje de groei van nieuwe hersencellen kan stimuleren. De bescheiden paddo zou wel eens kunnen herrijzen als gerespecteerd medicijn.

PADDO'S ZIJN GOED VOOR JE BREIN

Paddo's zijn een familie van psychedelische paddenstoelen die de actieve bestanddelen psilocybine of psilocine bevatten. Bij consumptie door mensen produceren deze alkaloïden andere staten van bewustzijn. Afhankelijk van de dosis kunnen de effecten variëren in intensiteit, van nauwelijks merkbaar tot overweldigend diepzinnig. In beide gevallen komt de moderne geneeskunde steeds meer achter de transformatieve voordelen van paddo’s.

Hoewel er onenigheid kan bestaan over de herkomst van de moderne paddomythe, is een aantal zaken alom bekend en onderdeel geworden van de westerse popcultuur sinds halverwege de jaren 50. Eerst was er in 1957 het artikel over de psychedelische paddenstoel in Life Magazine door Valentina en R. Gordon Wasson. Dit stuk wekte de nieuwsgierigheid van de jonge dr. Timothy Leary. Hem kennen we van “turn on, tune in, drop out”. De hoogleraar aan Harvard in de klinische psychologie en zijn kameraad Richard Alpert begonnen het Harvard Psilocybin Project. Beiden kregen later een slechte naam en werden ontslagen wegens hun overenthousiaste verspreiding van psilocybine naar studenten.

Kort hierna zou de psychedelische revolutie een periode van culturele verandering definiëren, wat de autoriteiten bang maakte. Als reactie hierop werden psychedelica, zoals paddo’s en LSD, maar ook cannabis en heroïne, geclassificeerd als Schedule 1 drugs, in 1971. Waarmee meteen werd gezegd dat ze geen medische toepassing dienen. Gelukkig is de tijd langzaam aan het veranderen. Vandaag de dag leveren klinische studies naar de voordelige effecten van deze substanties de meeste onderzoekers geen celstraf meer op. Dergelijke onderzoeken leiden tot enorme doorbraken. En het is niet ondenkbaar dat er in de nabije toekomst een Nobelprijs wordt uitgereikt voor dit soort onderzoek.

DE STUDIES ZIJN BINNEN

De sjamanen waren zeker iets op het spoor: psilocybine bewijst een bestanddeel te zijn met een reeks therapeutische, psychologische voordelen. Direct bij het behandelen van mentale aandoeningen en indirect door inzicht te geven in de wijze waarop de hersenen functioneren. Recente klinische tests hebben een aantal voordelen van psilocybine onthuld. Een studie aan de Johns Hopkins-universiteit in Baltimore concludeert dat de stof effectief is in het stimuleren van een verbeterde gemoedstoestand bij terminale patiënten. Vergelijkbaar onderzoek aan de New York University laat zien dat behandeling met psilocybine de symptomen van angst en depressie bij terminale kankerpatiënten wegneemt. Hierbij wordt de noodzaak voor verdere behandeling met farmaceutica voorkomen.

Veelbelovend is dat psilocybine mogelijk helpt bij de aanmaak van nieuwe hersencellen. Neurogenese vindt plaats in de hippocampus. Dit kleine deel van het brein is verantwoordelijk voor het leren en geheugen. Hier worden protocellen gecreëerd die zich verder differentiëren tot specifieke type hersencellen. Psilocybine is buitengewoon actief in de hippocampus. Dat is te lezen in een publicatie van Briony J. Catlow en collega’s in het vakblad Experimental Brain Research van 2013.

Onderzoekers aan de University of South Florida leerden muizen bang te zijn voor een elektrische schok bij het horen van een bepaald geluid. Muizen behandeld met psilocybine ontdekten sneller om niet te reageren op de schok-trigger dan onbehandelde muizen. Bij lage doseringen triggerde psilocybine verhoogde neurogenese bij de vlugger lerende muizen. De onderzoekers denken dat psilocybine bindt aan de cellen die groei en herstel bevorderen. Het onderzoek concludeert dat de stof mogelijk nuttig kan zijn bij de behandeling van een posttraumatische stressstoornis (PTSS).

Op vergelijkbare wijze heeft psilocybine aangetoond om voorheen niet verbonden delen van het brein te verbinden. Bij hoge dosissen wekt dit het effect van een hallucinogene trip op. Bij lage doseringen raakt het brein hyperverbonden en vertoont het een betere communicatie. Dat blijkt uit onderzoek, gepubliceerd in het Journal of the Royal Society Interface, uit 2014. Vijftien vrijwilligers kregen hierbij psilocybine of een placebo toegediend. Baanbrekende hersenscantechnologie liet zien dat het brein van degenen die psilocybine hadden ingenomen, zichzelf reorganiseerde tot nieuwe netwerken van communicatie. Begrip van dit mechanisme leidt tot revolutionaire behandelingen van psychologische afwijkingen en neurologische problemen.

DE TOEKOMST VAN PSILOCYBINE EN HET BREIN

De toekomst ziet er rooskleurig uit voor psilocybine. Het heeft het potentieel om beschadigde hersencellen te helpen herstellen en de productie van nieuwe te stimuleren. Daarmee heeft het verstrekkende implicaties voor de klinische behandeling van patiënten met verschillende aandoeningen. Deze proeven zijn echter nog preliminair en bureaucratie maakt het lastig en tijdrovend om verder onderzoek voort te zetten. De aanhoudende Schedule 1 classificatie van psilocybine beperkt wetenschappelijke peerreviews. Deze zijn echter nodig om het potentieel van deze eeuwenoude drug volledig te kunnen ontdekken. Hoe dan ook, deze voorlopige studies zijn fascinerend en tonen de veelbelovendheid van de bescheiden paddo aan.